از ناآرامی‌های شهریور ۱۴۰۱ به بعد، ما شاهد یک جنگ ترکیبی بودیم که هدف آن تجزیه ایران، فروپاشی اجتماعی و نابودی امید مردم بود.
پس از صدور حکم دادگاه کیفری تهران برای قصاص ۶ نفر از عاملان به شهادت رساندن آرمان علی‌وردی، ضدانقلاب دوباره تلاش کرد این شهید بزرگوار را تخریب کند.
خط محافل ضدانقلاب همچنان بر غسل تعمید دادن به قاتلان و عوامل ضدایرانی از یک سو و تخریب مدافعان امنیت و ملت از سوی دیگر استوار است. آنها با توجه به مختصات منحصربفرد «دفاع از امنیت» که پیچیده‌ترین نوع دفاع است، توان بیشتری برای مخفی شدن و مانور نسبت به عملیات‌های مشابه در تخریب شهدای دفاع مقدس و شهدای دفاع از مرز دارند.
واقعیت این است که از جریان ناآرامی‌های شهریور ۱۴۰۱ به بعد، شاهد تداوم اهداف نهایی دشمن در حملات مستقیم نظامی به ایران و تحریم آن بودیم. اتفاقات مرزی به‌ویژه در ماجرای مرزهای غربی و شرقی، به‌ویژه در اشنویه و سیستان، تأیید کننده همین تجزیه‌طلبی و حتی اقدام نظامی بود.
در این دوره، ما شاهد یک جنگ ترکیبی بودیم که هدف آن تجزیه ایران، نه فقط جمهوری اسلامی، و فروپاشی اجتماعی و نابودی امید در میان مردم بود. رهبر انقلاب نیز به این موضوع اشاره کردند.
پیامبر اعظم (ص) به حضرت علی (ع) فرمود جنگِ زمان من جنگ اسلام و کفر است و اما جنگ زمان تو جنگ تأویل (به تسامح تفسیر و تعبیر) است. جنگ پیامبر مقابله صریح اسلام و کفر بود، اما حضرت امیر (ع) و امام حسین (ع) با منافقانی روبرو بودند که نماز می‌خواندند و خود را نماینده اسلام نشان می‌دادند. همراهی برخی در داخل مصداق جریان نفاقی بود که دفاع از امنیت را دشوارتر و پیچیده‌تر می‌کرد.
یکی از پایه‌های ناآرامی‌های شهریور ۱۴۰۱ جریان برانداز بود و پایه دیگر آن جریان نفاق؛ براندازانی که مدعی ارتقای ایران بودند، هدفشان نابودی ایران و هضم آن در سرمایه‌داری جهانی بود؛ نمونه بارز آن دریافت پول‌های هنگفت از سازمان‌های امنیتی غرب بود که مستند آن رسانه‌ای شد. جریان نفاق نیز با انگیزه‌های مختلف، از جمله عبور از نظام یا فریب خوردگی، با طیف برانداز رادیکال همراهی و هم‌افزایی داشت.
در ناآرامی‌های شهریور ۱۴۰۱ به بعد، ما با پیچیده‌ترین و سخت‌ترین جنگ و دفاع برای حفظ ایران در تاریخ انقلاب اسلامی مواجه بودیم؛ شهدای انقلاب اسلامی هیچ‌گاه به این اندازه مظلوم نبوده‌اند، چنانکه شهید آرمان علی‌وردی را بر زمین کشیدند و ناجوانمردانه به او لقب مزدور دادند. او تجلی ایران قوی بود و حاضر نشد از اعتقادات خود دست بکشد، حتی برای لحظه‌ای در حد تحت لوای چیزی شبیه تقیه.
او مصداق آرمان ایران و ایران آرمانی بود. به برکت آنان، امروز ایران قوی‌تر از همیشه است و آمریکا را به‌زانو درآورده است.
شرایط امروز پیچیده‌تر از دفاع مقدس است و همین ارج شهدای امنیت را شاید بیشتر کند. چنانکه مقام شهید سردار سلیمانی ای بسا از بسیاری از فرماندهان شهید دفاع مقدس بیشتر است؛ چراکه او ماند و خودش و ایران را حفظ کرد.
شهدای ناآرامی‌ها در شرایط بسیار دشواری بودند. امکان حمله از هر سو بود و دشمن خاکریزی نداشت؛ دشمن ترسو اما بی‌رحم بود و از روش‌های ناجوانمردانه استفاده می‌کرد. تشخیص مردم انقلابی و مستقل از دشمن هم دشوار بود. این است که کار شهدای دفاع از امنیت، یک کار تکان‌دهنده، مظلومانه و مقتدر بود.
