نه سلیمان صرد و نه رفاعهبن شداد؛ نه تعلل می‌کنیم و نه تعجیل

به گزارش خوانش فردا،روز جمعه (۱۳ مهرماه) رهبر معظم انقلاب اسلامی در اجتماع میلیونی ملت ایران در نماز جمعه حاضر شدند و در خطبه‌هایشان، فرمایشات مهمی در ارتباط با تحولات اخیر منطقه و ایران بیان کردند.

یکی از بخش‌های مهم سخنان مقام معظم رهبری، اشاره به عملیات وعده صادق۲ بود که ۱۰ مهرماه، سه روز پیش از نماز جمعه و در واکنش به شهادت شهید سید حسن نصرالله دبیرکل حزب‌الله لبنان و سردار نیلفروشان معاون عملیات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و همچنین ترور اسماعیل هنیه رئیس دفتر سیاسی حماس صورت می‌گرفت.

رهبر معظم انقلاب با درخشان توصیف کردن این کار نیروهای مسلح فرمودند: «ما در انجام این وظیفه، نه تعلّل می‌کنیم، نه شتاب‌زده می‌شویم؛ تعلّل نمی‌کنیم، کوتاهی نمی‌کنیم، دچار شتاب‌زدگی هم نمی‌شویم. آنچه منطقی است، آنچه معقول است، آنچه درست است، به‌نظر تصمیم‌گیران نظامی و سیاسی، در وقت خود، در هنگام خود انجام می‌گیرد؛ کمااینکه انجام گرفت و در آینده هم اگر لازم شد، باز انجام خواهد گرفت.»

تجربه تاریخی پیشِ‌روی ما به‌ویژه در تاریخ اسلام، نشان داده است که خروج از دایره زمان‌شناسی و ولایت‌پذیری و گرفتار شدن در تعلل و تعجیل و اخلال در تصمیمات، می‌تواند منجر به خساراتی جبران‌ناپذیر شود و جبهه حق را به‌سمت مهلکه سوق دهد.

در صدر اسلام بودند چهر‌ه‌های منافقی که با قرار گرفتن در صفوف شیعیان، با مانع‌تراشی‌های خود از پیروزی جبهه حق جلوگیری می‌کردند، می‌توان اشعث‌بن قیس را مثال زد؛ منافقی که اگرچه در سپاه حضرت امیرالمؤمنین(ع) قرار داشت، اما بعد از نبرد نهروان و هلاکت خوارج، مانع از تشکیل سپاه از سوی امام علی(ع) برای نبرد با معاویه شد و به‌بهانه خسته بودن سپاهیان، آن‌قدر تعلل کرد تا حضرت به شهادت رسید.

ـ تعلل و تغییر تاریخ به‌ضرر جبهه حق: جدا از روزنه نفاق که کارویژه‌ای جز اخلال در تصمیمات ندارد، برخی چهره‌های خواص که فاقد قدرت تجزیه و تحلیل شرایط و سنجیده عمل‌کردن هستند، گاهی حتی از روی خیرخواهی تصمیماتی می‌گیرند که مسیر تاریخ را عوض می‌کند،
یکی از این شخصیت‌هایی را که موجب تعلل در حساس‌ترین بزنگاه تاریخی شد، می‌توان «سلیمان‌بن صرد خزاعی» برشمرد؛ وی که از یاران حضرت امیرالمؤمنین و حضرت امام مجتبی (علیهما السلام) و بزرگ شیعیان کوفه بود، نقشی تعیین‌کننده در نامه‌نگاری و دعوت از حضرت امام حسین(ع) به کوفه داشت اما پیش از رسیدن حضرت سیدالشهدا(ع) و هنگامی که مسلم‌بن عقیل فرستاده آن حضرت تصمیم به قیام در برابر عبیدالله‌بن زیاد حاکم اموی کوفه گرفت، سلیمان با تعلل و عدم‌همراهی با مسلم و تنها گذاشتن وی، موجب دودستگی بین شیعیان شد.

او بعد از واقعه عاشورا، اقدام به جمع‌کردن لشکری از میان جاماندگان کربلا کرد که در تاریخ به «توّابین» معروف‌اند؛ این گروه بعد از چند نبرد، در آوردگاه عین‌الورده، در برابر لشکر یزید به شهادت رسیدند

پست های مرتبط

Leave a Comment