به گزارش خوانش فردا،نشست نقد و بررسی فیلم مستند سینمایی «ساموئل خاچیکیان: یک گفتگو» شامگاه سه‌شنبه ۱۷ مهر با حضور کارگردان فیلم امید نجوان، ادوین خاچیکیان و منتقد مهمان هوشنگ گلمکانی، جمعی از هنرمندان سینما و اهالی رسانه توسط گروه سینمایی هنر و تجربه در پردیس سینمایی چارسو برگزار شد.
در ابتدای این نشست امید نجوان در مورد روند ساخت فیلم گفت: این مصاحبه و گفتگوی که در فیلم می‌بینید سال ۷۷ انجام شد و در حقیقت همان‌گونه که در خود فیلم نیز اشاره می‌شود قرار بود این گفتگو در قالب یک پرونده در مورد شیوه‌های مختلف کارگردانی در سینمای ایران انجام شود و یک فهرست ۱۰ نفره بود و گفتگو‌های سه نفر از آن فهرست را من انجام دادم که یکی زنده‌یاد خاچیکیان بود، دیگری زنده‌یاد پوراحمد و نفر سوم هم ابوالفضل جلیلی، بعد از آن سال‌ها گذشت و من کاملاً این گفتگو و نوار کاستش را فراموش کرده بودم تا اینکه در یکی از دوره‌های جشنواره سینما حقیقت فیلم «هیچکاک تروفو» را دیدم و برایم خیلی جالب بود که یک فیلم بر اساس صدای باقیمانده از یک گفتگو ساخته شده است و چون آقای خاچیکیان را نیز همیشه در سینمای ایران به‌عنوان آلفرد هیچکاک سینمای ایران می‌شناختند ناگهان این در ذهن من جرقه زد که این گفتگو می‌تواند عاملی برای ساخت یک فیلم شود
وی ادامه داد: بخش‌هایی که شما در این فیلم می‌بینید بعد از سال‌ها و درگذشت زنده‌یاد خاچیکیان اولین‌بار است که منتشر می‌شود و اولین‌بار است که این اطلاعات از زبان ایشان به مخاطب منتقل می‌شود در اواسط کار می‌دیدم که لازم است دوستانی که به‌خصوص در زمینه تاریخ سینمای ایران فعالیت کرده‌اند بیایند و در فیلم این توضیحات را بدهند که اساساً خاچیکیان چه جایگاهی در تاریخ سینمای ما داشته است
امید نجوان در مورد بازخوردهایی که تاکنون درباره فیلم وجود داشته گفت: واکنش‌ها بسیار خوب بود و همه نظر مثبت و خیلی خوبی نسبت به فیلم داشتند من تمام تلاش خودم را کردم که از این مصاحبه یک فیلم در بیاورم تا در تاریخ بماند.
هوشنگ گلمکانی روزنامه‌نگار، نویسنده و منتقد سینما نیز طی سخنانی با اشاره به کیفیت فیلم ساموئل خاچیکیان یک گفتگو تأکید کرد: این فیلم اگر برای نسل جوان و نسلی که آن دوره نبودند یک‌جور نگاهی به تاریخ است برای من و افراد بسیاری نوعی تجدید خاطره است با دورانی که این فیلم‌ها را در سینما می‌دیدیم
وی ادامه داد: خاچیکیان اولین فیلمساز تاریخ‌ساز سینمای ایران بوده است البته افرادی مانند مرحوم کوشان نیز به نحوی پایه‌گذار بودند حتی بیشتر از آن سپنتا ولی آنها کسانی بودند که به‌صورت دوره‌ای کارهایی انجام دادند و سپس رها کردند؛ اما خاچیکیان در واقع چیزهایی به‌عنوان فرم سینمایی را در آن دوره جدی کرد. کاری که خاچیکیان کرد کار خیلی بزرگی بود بخصوص در دورانی که در سینمای ایران همه چیز به تعبیری در مرحله جنینی بود
